Mikroprzerwy w zasilaniu
Różnego rodzaju urządzenia i systemy mogą mieć zupełnie inne wymagania co do pewności zasilania w energię elektryczną. Wszystkie te, które są wrażliwe nawet na tak zwane mikroprzerwy, a więc przerwy przemijające (trwające krócej niż 1 sekundę), zaliczamy do odbiorników I kategorii zasilania i nazywamy często odbiornikami krytycznymi. Mogą to być pojedyncze urządzenia jak np. komputer osobisty czy serwer lub też całe systemy jak np. oświetlenie nawigacyjne (większość lamp drogi startowej z precyzyjnym podejściem kategorii II, a także III, według rozdziału piątego dotyczącego systemów elektrycznych „Podręcznika projektowania lotnisk” – ang. ICAO Aerodrome Design Manual, Part 5: Electrical Systems). Wymagania odnośnie zabezpieczenia zasilania w energię elektryczną generalnie zależą od specyfiki obiektów, a także urządzeń i systemów wewnątrz nich zainstalowanych. Są one często określane w różnego rodzaju normach i standardach. Przykładowo dla lotnisk jest to tak zwany „Załącznik 14 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym”, a dla centrów przetwarzania danych norma ANSI/TIA-942 – ang. Telecommunications Infrastructure Standard for Data Centers. W wielu przypadkach są to jednak jedynie wytyczne, zalecane sposoby postępowania.
Urządzenia elektroniczne w tym sprzęt IT (ang. Information Technology) są bardzo podatne na różnego rodzaju zaburzenia występujące w sieci elektroenergetycznej, w tym również mikroprzerwy. W wielu przypadkach przerwa w zasilaniu trwająca jedynie 10-20 milisekund, a więc maksymalnie jeden okres przebiegu sinusoidalnego, może spowodować ich uszkodzenie. W związku z tym, obiekty w których znajduje się dużo sprzętu informatycznego – jak np. centra przetwarzania danych, bezsprzecznie należą do tych, które wymagają zwiększonej pewności zasilania w energię elektryczną.
Już na etapie wprowadzania do użytku komputerów i innych tego typu urządzeń elektronicznych pojawił się problem nie tylko zaników napięcia (czyli obniżenia napięcia do poziomu poniżej 5% jego wartości znamionowej) ale również tak zwanych zapadów napięcia (czyli obniżenia napięcia do poziomu poniżej 90% jego wartości znamionowej), które jak się okazało, również powodują szeroko-rozumiany brak ciągłości zasilania w energię elektryczną. Przeprowadzone badania i analizy dotyczące zmian wartości napięcia i ich oddziaływania na sprzętu IT doprowadziły do opracowania jeszcze w latach 70 ubiegłego wieku charakterystyki CBEMA, której nazwa pochodzi od organizacji zrzeszającej producentów sprzętu komputerowego i biurowego, ang. Computer and Business Equipment Manufacturers Association (początki jej działalności sięgają roku 1916). Krzywa CBEMA była wielokrotnie wykorzystywana przy projektowaniu urządzeń szczególnie czułych na zaburzenia występujące w sieci elektroenergetycznej jako zakres referencyjny, w którym musiały działać poprawnie. W roku 1994 organizacja Computer and Business Equipment Manufacturers Association zmieniła nazwę na Information Technology Industry Council w skrócie ITI. Nowa nazwa miała lepiej odzwierciedlać ówczesny, dynamicznie rozwijający się sektor ICT (ang. Information and Communication Technologies). Od tego czasu krzywa CBEMA nazywana była także krzywą ITIC, która w roku 2000 została zmodyfikowana do postaci obowiązującej obecnie. Teraz to dwie łamane (zamiast krzywych) naniesione na taki sam jak poprzednio układ współrzędnych – jednostką osi pionowej jest procentowa wartość napięcia w odniesieniu do jego wartości znamionowej, a jednostką osi poziomej czas w skali logarytmicznej. Charakterystyka ITIC zaadoptowana została także przez ANSI (ang. American National Standards Institute). Jej środkowa część (pomiędzy łamanymi) reprezentuje obszar poprawnej pracy, w szczególności sprzętu IT.
Do najczęstszych przyczyn zaniku czy też zapadu napięcia należy niewątpliwie zwarcie w systemie elektroenergetycznym, zwarcie w instalacji odbiorczej, a także proces załączania odbiornika o dużej mocy, np. rozruch silnika elektrycznego. Skutki niekorzystnej zmiany wartości napięcia (zaniku czy też zapadu) zależą przede wszystkim od amplitudy (wartości szczytowej) i czasu trwania. Odbiornik energii elektrycznej może zostać całkowicie odłączony od zasilania przez zabezpieczenie lub może pracować niewłaściwie jeżeli napięcie osiągnie zbyt niską wartość albo zapad napięcia będzie trwał zbyt długo. W związku, z tym w zależności od rodzaju urządzenia lub systemu, a także jego funkcji, skutki mogą być znaczące zarówno z technicznego jak i ekonomicznego punktu widzenia.
Zastosowanie odpowiednich środków zaradczych eliminujących lub minimalizujących ewentualne problemy z brakiem ciągłości zasilania w energię elektryczną, objawiające się np. mikroprzerwami, wymaga dogłębnej analizy. Zapraszamy do kontaktu.